Naast lage rente leidt ook QE tot Assetprijsinflatie. Dit komt omdat nieuw gecreëerd geld voornamelijk in de bovenlaag van de populatie geconcentreerd blijft, waardoor de CPI niet zo wordt beïnvloedt (Artikel (4)).

Ray Dalio geeft aan dat QE leidt tot Assetinflatie, als de centrale bank (via de banken) met name Debt Assets van investeerders koopt.

Central bank liquidity driven bubble

De investerders kopen met het nieuwe geld meer atractief lijkende Assets. Als dit repeterend gebeurt onstaan er ‘buy and win’ strategies, waar investeerders gewend aan kunnen raken (recency bias). Dit kan de (financiele) markten vervolgens in een speculatief, central bank liquidity driven bubble leiden.

A) Wat de investeerders doen met het geld maakt het grote verschil

1) Als de investeerders gaan consumeren of gaan investeren in zaken die consumptie veroorzaken, dan wordt de economie gestimuleerd. (Dit zou dan tot meer CPI-inflatie kunnen leiden)

2) Als ze daarentregen investeren in (financiele) assets, moeten er grote marktwinsten zijn voordat er geld richting consumptie druppelt. Dit wordt wel “Trickle-down economics” genoemd. Het genot van (luxe)consumptie komt dan vooral bij degene die de marktwinsten hebben genoten. Het gat tussen the “haves” and the “have-nots” wordt vergroot.              

B) QE werkt het beste als de rente hoog is

OE werkt het beste als de premie op liquiditeit en en risico het hoogst is. Wanneer de risicopremies hoog zijn en er wordt geld aan het systeem toegevoegd, worden de risico’s “gereduceerd”. Het geld, dat op zoek is naar rendement, gaat naar steeds risicovollere assets die meer rendement bieden. Dit drijft de prijs op en creeert het positieve wealth effect.

C) Wanneer QE niet meer werkt

Maar QE werkt als heroine, in het begin werkt het heel goed maar het effect ebt weg. Maar te veel en te lang doorgaan met QE kan het vertrouwen van mensen in geld als store of value in gevaar brengen. Hierdoor kunnen ze het geld gaan verhuizen naar alternatieve currencies (BTC) of goud.

Daarbij is de grote economische uitdaging in deze fase, dat de claims op koopkracht veel groter zijn als de mogelijkheid om aan die claims te voldoen, met alle gevolgen van dien.

Volgens de Oud-Centrale bankiers kunnen de centrale banken dan op een punt komen de controle over de schepping van geld te verliezen (artikel (8)) oftewel the long Term Debt Crisis plays out (artikel (7)).